موضعی

تنش‌گیری موضعی (Localized Stress Relief) یک فرآیند پیشرفته است که در آن تنها بخش خاصی از قطعه که تحت تنش‌های زیاد قرار دارد، تحت عملیات حرارتی قرار می‌گیرد. برخلاف تنش‌گیری عمومی که تمام قطعه را در بر می‌گیرد، در تنش‌گیری موضعی، نواحی خاصی که دچار تنش‌های باقی‌مانده هستند، به دمای خاصی می‌رسند و سپس این دما برای مدت زمان کوتاهی حفظ می‌شود. این روش به‌ویژه زمانی که قطعه دارای هندسه پیچیده است یا نیاز به کاهش تنش در بخش‌های خاصی از قطعه دارد، بسیار مؤثر است.

در جوشکاری، تغییرات دمایی سریع و ناگهانی در ناحیه جوش می‌تواند تنش‌های شدیدی ایجاد کند که منجر به ترک‌خوردگی یا تغییر شکل می‌شود. در برخی موارد، فقط بخشی از قطعه دچار مشکلات تنش می‌شود و نیازی به تنش‌گیری کل قطعه نیست. در این موارد، استفاده از تنش‌گیری موضعی بسیار کارآمد است زیرا می‌توان به‌طور دقیق بر روی نواحی خاصی که تحت تنش هستند، تمرکز کرد و از ایجاد آسیب در سایر نواحی قطعه جلوگیری کرد.